اصول مصاحبه بالینی

اصول مصاحبه بالینی

مصاحبه بالینی به عنوان نقطه آغاز ارتباط بالینگر و مراجع، ابزاری حیاتی است که به بالینگران کمک می‌کند به دنیای درونی بیماران وارد شوند. این گفت‌وگو، نه تنها به شناسایی علائم آشکار کمک می‌کند، بلکه به کشف جنبه‌های پنهان‌تر روان و احساسات بیمار نیز می‌پردازد.

ایجاد رابطه‌ای مبتنی بر اعتماد و همدلی میان بیمار و درمانگر شاید مهمترین مولفه‌ی یک مصاحبه دقیق و موثر است، که موجبات احساس امنیت توسط بیمار را فراهم می‌کند، و این فرصت را برای وی فراهم کند تا آزادانه درباره تجربیات خود صحبت کند. این تعامل دوسویه و انسانی، به بالینگر اجازه می‌دهد اطلاعات ضروری برای تشخیص و تعیین مسیر درمانی را جمع‌آوری کند. این مصاحبه را می‌توان بنیان تمام مداخلات روان‌شناختی، داروشناختی و… دانست.

مصاحبه بالینی (تشخیصی) چیست؟

مصاحبه بالینی فرآیندی (شامل مجموعه‌ای از اقدامات ساختار‌یافته) است که به درمانگر امکان می‌دهد با ترکیب مشاهده دقیق و گفت‌وگو، به بررسی دقیق وضعیت روانی بیمار بپردازد. این مصاحبه براساس دانش موجود در حوزه آسیب‌شناسی توصیفی انجام می‌شود و تاکید آن بر مشاهده دقیق و عینی مشکلات بیمار است تا بتوان براساس طبقه‌بندی‌های تشخیصی، مشکلات بیمار را شناخت. در مقابل، آسیب‌شناسی تبیینی با استفاده از رویکردهای تحلیلی مانند روانکاوی، به دنبال یافتن علل و دلایل ایجاد بیماری است.
در این فرآیند، درمانگر باید از ترکیبی از دانش نظری و مهارت‌های بالینی استفاده کند. دانش شامل دانسته‌های دقیق از سیستم‌های تشخیصی مانند DSM-5 و ICD-11 و مهارت‌ها شامل همدلی، مشاهده دقیق و گوش دادن فعال است. این ترکیب بالینگر را قادر می‌سازد تا اطلاعات لازم را به صورت جامع (شامل علائم شناختی، عاطفی و رفتاری بیمار) جمع‌آوری کند. مصاحبه بالینی نه تنها ابزار تشخیصی است، بلکه زمینه‌ای برای ایجاد رابطه درمانی و اعتماد میان بیمار و درمانگر فراهم می‌کند که برای اقدامات درمانی بعدی ضرورت دارد.

اصول مصاحبه بالینی (تشخیصی)

همدلی، مشاهده‌گری موشکافانه، گوش دادن فعال و صدالبته داشتن دانش کافی در حوزه آسیب‌شناسی روانی، کلیدهای اصلی برای انجام یک مصاحبه بالینی (تشخیصی) مناسب است.هدف مهارت‌های ذکر شده توانایی ایجاد ارتباط موثر با بیمار و تشخیص‌گذاری درست است. ارتباط موثر به بیمار فرصت می‌دهد تا احساس امنیت و راحتی کرده و اطلاعات بیشتری درمورد وضعیت خود ارائه دهد.
دقت در مشاهده مهارتی است بنیادین که به بالینگر کمک می‌کند تا اطلاعاتی دقیق و حتی غیرکلامی از بیمار دریافت کند که هم در پیشبرد رابطه موثر و هم در امر تشخیص‌گذاری حائز اهمیت بسیاری است.

بهترین کتاب های اصول مصاحبه بالینی